53.468665, 14.582899







Natura to żyjąca całość, a nie nagromadzenie śmierci

Alexander von Humboldt



Droga Matko

Jest bardzo wcześnie rano. Ciągle słyszę hałas wczorajszej bitwy. Patrzę na pole zawalone stertą ciał. Mam wrażenie iż dla tutejszych roślin i zwierząt nasza bitwa była niczym wielka erupcja wulkanu. Teraz porządkują co da się uporządkować, po tej wybuchowej wymianie sił. Ciała ludzkie wkrótce wchłonie ziemia. Zapiszą się w najnowszej warstwie geologicznej, markującej niesamowitą ekspansję naszego gatunku. Przypominam sobie jak spoglądałem ze szczytu wysokiego wulkanu Chimborazo w Ekwadorze, w dół tej przepastnej nawarstwiającej się wertykalnie roślinności, która w skondensowanej formie ukazuje nam naturę ziemską,
w swojej różnorodności wszystkich stref klimatycznych, splecioną niezliczoną siecią zależności. Od mniejszych porostów lubujących się w klimacie zimnym, porastających ostatnie metry wysokości góry, po grzyby penetrujące gorącą ziemię i roślinność tropikalną. Wszystko to splecione energią Gai, jest zmaterializowanym życiem.
Pod ziemią, zwalisko ruin jest zapisem naszej walki o postęp. To również zapis tego, czego już nie ma. Kości wymarłych gatunków, zapomnianych miast, naszych ciał kochających piękno, ostatnich muszli.

Dziś generał wydał rozkaz. Będziemy parli dalej na ten dziki kraj. Wiatr postępu pcha nas coraz dalej w samo jądro prawdy.

Beth Collar to artystka, która pracuje i próbuje mieszkać
w Berlinie. Urodziła się w Cambridge w Anglii w 1984 roku. Zajmuje się rzeźbą i performansem. Jej realizacje performatywne odbywały się w Camden Arts Centre w Londynie
i Kunstverein Bamberg w 2020 roku; Bob Shop, Berlin, 2019; Cafe Oto, Londyn, Akademie Der Kunste Der Welt, Kolonia 2017; Glasgow Women’s Library 2016; Nottingham Contemporary i w Serpentine, Londyn, 2015.
Jej wystawy indywidualne to między innymi „Daddy Issues”
w Dilston Grove na zamówienie Matt's Gallery i Southwark Park Galleries oraz „Retrogression”, wspólna wystawa
z Eoghanem Ryanem w galerii 427 w Rydze na Łotwie, obie
w 2019 r.; Waldo @Mathew Gallery, Nowy Jork, Matt’s Gallery, Londyn, Primary, Nottingham - wszystko w 2018 roku;
w Standpoint w Londynie w 2017 r. i na Fig2 na ICA w Londynie w 2015 r.
Jej ostatnie wystawy zbiorowe odbywały się w Regatta 2, Düsseldorf, Litost, Praga, 2020; A PLUS A, Wenecja, The Academy of Fine Arts, Helsinki, Kunsthal ved siden af, Svendborg, Dania, Marlborough Contemporary, Nowy Jork, Bärenzwinger, Berlin, 2019: Cell Project Space, Londyn, 2018; Kunstverein München, 2017; i KW, Berlin, 2016.
Od 2015 roku jest artystką związaną z organizacją charytatywną Waterloo Uncovered, która wykorzystuje archeologię i otaczające ją struktury do pomocy weteranom po urazach psychicznych.
Wkrótce, 12 września, odbędzie się jej indywidualna wystawa w Stadium w Berlinie.



http://www.bethcollar.co.uk/



CentrumCentrum · Beth Collar „THIS IS HOW I’VE LIVED (but, the Mongol Hordes!) Mark IV: ADDENDUM”




<< POLSKIE TŁUMACZENIE TEKSTU PERFORMENSU >>